Jak rozwijać inteligencję emocjonalną

Wartościowa publikacja, która w sposób przystępny opisuje komponenty i definicje inteligencji emocjonalnej oraz podpowiada, w jaki sposób rozwijać ją – szczególnie wśród uczniów szkół ponadpodstawowych.

W pozycji znajdziesz również kwestionariusz mierzący poziom inteligencji emocjonalnej, kwestionariusz mierzący poziom kompetencji społecznych, a także dwa scenariusze zajęć dla szkół ponadpodstawowych, które mogą być przydatne w rozwijaniu inteligencji emocjonalnej wśród młodzieży. Na końcu znajduje się pomocna bibliografia.

Dzięki publikacji dowiesz się:

• Jakie kompetencje społeczne składają się na inteligencję emocjonalną?
• Czym jest inteligencja emocjonalna i kto pierwszy zaczął używać tego terminu?
• Jakie kluczowe składniki inteligencji emocjonalnej są pomocne w osiągnięciu sukcesu zawodowego?
• Czym jest tzw. praca emocjonalna i w jakiego typu zawodach jest ona potrzebna?
• Czym są emocje i do czego były nam potrzebne w przeszłości? Do czego potrzebne są dziś?
• W jaki sposób nasze ciało reaguje na emocje i czy warto za wszelką cenę blokować te reakcje?
• Czym są kompetencje społeczne i co między innymi możemy do nich zaliczyć?

Spis treści

1. Wstęp…5

2. Materiał teoretyczny dla prowadzącego…6

2.1. Załącznik nr 1 – Mój poziom inteligencji emocjonalnej…11

2.2. Załącznik nr 2 – Jaki jest mój poziom kompetencji społecznych?...13

3. Scenariusz 1 – Ja i emocje…14

3.1. Załącznik nr 3 – Poznajemy się nawzajem…18

3.2. Załącznik nr 4 – Katalog emocji…19

3.3. Załącznik nr 5 – Koło emocji…21

3.4. Załącznik nr 6 – Dzienniczek emocji…22

3.5. Załącznik nr 7 – Jaka to emocja?...23

3.6. Załącznik nr 8 – Narysuj emocje…24

4. Scenariusz nr 2 – Ja i inni…25

4.1. Załącznik nr 9 – Nasze preferencje…27

5. Pomocna bibliografia…28

Wraz z rozwojem technologicznym i obyczajowym zmieniają się problemy społeczne, z którymi borykają się nie tylko uczniowie, ale też dorośli ludzie. Takimi nowymi problemami są np. uzależnienie od telefonu komórkowego czy sprawa „hejtu” w internecie (czyli obrażanie i szykanowanie innych przy użyciu rozmaitych kanałów wirtualnych, np. portali społecznościowych). Postępująca technologizacja i szybkie tempo życia wpływają też na umiejętność skupienia uwagi. Zdarza się, że uczniowie sięgają po telefon w trakcie zajęć (!), bo np. nudzą się omawianym tematem. Oprócz jawnych deficytów w zakresie koncentracji czy rozumienia innych osób często można zauważyć też braki w rozumieniu własnych emocji i nieumiejętne ich regulowanie. Wpadanie w szał z błahych, wydawałoby się, powodów, duża liczba osób chorujących na depresję, nieumiejętność cieszenia się chwilą… Wymienione deficyty przekładają się na funkcjonowanie w każdej sferze życia, również w pracy zawodowej. Pracodawcy zgodnie twierdzą, że młodym pracownikom najczęściej brakuje kompetencji społecznych, a ci, którzy posiadają je rozwinięte w wysokim stopniu, zazwyczaj szybciej osiągają sukces zawodowy, są skuteczniejsi w komunikacji, lepiej radzą sobie z klientami, pacjentami czy podopiecznymi oraz ogólnie czują większą satysfakcję z pracy. Nic w tym dziwnego, bowiem rozwinięte kompetencje społeczne, czyli np. umiejętność wczuwania się w sytuację innych, trafne rozpoznawanie emocji czy empatia to zdolności, które pozwalają na skuteczną współpracę z drugim człowiekiem, a przez to na osiąganie wielu celów. Zbiór takich kompetencji społecznych nazywany jest inteligencją emocjonalną (INTE) i wiąże się ze świadomym rozpoznawaniem i kontrolowaniem uczuć oraz nawiązywaniem satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi. Rozwijanie inteligencji emocjonalnej to odpowiedź na problem nietolerancji, niezrozumienia drugiej osoby, a także na trudności w nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich i niemożność samorealizacji.